"زنان فراموش نخواهند كرد" كمپینی است جهت مبارزه علیه خشونت به زنان در كانادا كه بخصوص با فكوس روی خشونتهای جسمی و تجاوز جنسی زنان و مرگ آنان مصمم است تا رفورمهای را به نفع زنان بوجود آورد.
تنها یك جنبش اجتماعی وسیع و رشد یابنده برای برابری زن و مرد می تواند در مقابل خشونت زنان بایستد.
تاریخ تمام جوامع تا به امروز٬ تاریخ نابرابری٬ تبعیض٬ محرومیت و سركوب سیاسی بوده است. در این میان خشونت علیه زنان و سر كوب زنان مركزثقل آن حتی در دنیای امروز بوده است. در یك گوشه از جهان٬ رسم و رسوم عقب افتاده تقویت و توسط جریانات مذهبی پاسداری میشود بنحوی كه وحشی ترین خشونتها علیه زنان بخشی از قوانین رسمی اش می گردد. در كشورهای مدرن ٬ جایی كه توسط جنبشهای مدافع حقوق زنان و حقوق بشر تبعیض جنسی زنان را توانسته از قوانین حذف كنند٬ زنان هنوز هم در زمینه های بسیاری مورد تبعیض قرار می گیرند. با تسلط هر چه بیشتر جرایانات راست در قدرت سیاسی و تهاجم هر چه بیشتر جنبشهای ارتجاعی و مذهبی به دستاوردهای فرهنگی مدرن و مترقی٬ مردسالاری و خشونت به زنان ابعاد گسترده ای به خود میگیرد.
دستاوردهای تا كنونی جنبش برابری زنان در مقیاس بین المللی تغییرات بسیار مثبتی را در شرایط زندگی زنان نسبت به گذشته بوجود آورده است. هر چند كه در طی سی سال گذشته تلاش وسیع جنبش زنان در صف مقدم مبارزه در غرب بر بستر سامانها اجتماعی خدمات رسانی به زنان٬ خانه های امن و حمایت از زنان مورد خشونت واقع شده و غیره نقش به سزایی در قدرت بخشی به زنان داشته است ولی كماكان موقعیت زنان حتی در جوامع غربی در همه سطوح از مردان پایین تر است و همین خود اصلی ترین شرایط را برای تداوم خشونت و آزار به زنان را بوجود می آورد.
یك نگاه كوتاه بر آنچه كه بر زنان در همین كانادا میگذرد میتواند به آنچه كه بدان تاكید دارم را ثابت كند. در همین ایالت انتاریو از سال ١٩٩۵ تا كنون ٢۵٨ زن و ٣۵ كودك توسط همسرانشان بقتل رسیدند. گفته میشود كه زن آزاری اپیدمیك شده است. ما رژه می رویم كه " شبها را به زنان بر گردانیم" چرا كه امار میگوید در هر دو دقیقه و نیم یك زن مورد تجاوز جنسی قرار میگیرد. در خیابانهای ونكور بیش از ۵٠ زن تن فروش در مدت كوتاهی سلاخه می شود و پلیس نظاره گر است. در خوابگاههای دانشجویان زنان هدف قرار میگرند تجاوز میشوند و یا به قتل می رسند. در كشورهای كه به اصطلاح عقب مانده كه مذهب و فرهنگ ارتجاعی دست بالا را دارد و یا در سیاست تاثر گذار است٬ موقعیت زنان بسیار وخیم تر از آن است كه تصورش را بكنید. در آنجا سركوب زنان وحشیانه ترین شكل را بخود می گیرد. سنگسار زنان٬ زندان كردن زنان تا قتل های ناموسی و قطع عضو آنان بخاطر رفتارهایی كه در اینجا خیلی عادی بشمار میآید را می شود به لیست غیر قابل شمارش خشونت علیه زنان در این كشور ها باید اضافه كرد.
اما این شرایط را چگونه میتوان از بین برد؟ من معتقدم كه فقط یك جنبش اجتماعی وسیع برای برابری زن و مرد است كه می تواند در مقابل خشونت علیه زنان بایستد. جنبشی كه برای آزادیهای همجانبه و نه فقط آزادی سیاسی مبارزه میكند. جنبشی كه نه فقط برای مساوات در قبال قانون بلكه مساوات در برداشت از ثروت جامعه مبارزه میكند٬ است كه میتواند به شرایط نابرابر زن و مرد پایان داده و در نتیجه به خشونت علیه زنان نیز خاتمه بخشید.
